Kiedy do redakcji przyszła nowa płyta Włochów z Kyterion, od razu przykuła moją uwagę grafika zdobiąca płytę Inferno II. Niemal natychmiast postanowiłem się bliżej przyjrzeć i przysłuchać ich twórczości.
Warto nadmienić, że album jest konceptem i lirycznie autor skupia się na pierwszej kantyczce (pieśń religijna) poematu Boska Komedia Dantego.
Inferno II to druga część trylogii zapoczątkowanej debiutanckim albumem Inferno I w 2016 roku. I jak debiut muszę uznać za bardzo udany i kompozycyjnie ciekawy, tak przy nowym wydawnictwie nie mogę powiedzieć tego samego. Muzycznie „dwójka” strasznie się zlewa, brakuje tutaj kontrastów, urozmaiceń i aranży, na odsłuch których wybałuszyłbym oczy i nerwowo jak narkoman puszczał tę piosenkę od początku. Na domiar tego, przy odsłuchu płyty CD bardzo mnie drażniły zbyt długie odstępy między utworami. Nie mogę powiedzieć, że płyta jest zła lub tragiczna, ale nie ma ona magnesu. Brakuje tego „czegoś”, gdy po odsłuchu całego materiału mogę powiedzieć, że ten lub tamten utwór „miażdży”, albo zawiera piękną i melodyjną solówkę lub złowrogi wokal. Inferno II przelatuje i nie pozostawia nic. Ot, kolejne black metalowe wydawnictwo.
Owszem, wszystko ładnie brzmi, a sam digipak robi piękne wrażenie, no i to by było na tyle i aż tyle.
Ocena: 6/10
- Debiutancki album formacji LIVEVIL - 16 kwietnia 2024
- Szczegóły GARDŁORYKI 2024 - 16 kwietnia 2024
- Atheist, Cryptopsy i inni – Kraków (29.02.2024) - 16 kwietnia 2024
Tagi: black metal, Boska Komedia, Dante, Divina Commedia, Inferno I, Inferno II, Kyterion, recenzja, review, The Divine Comedy.
