Sphere: „staraliśmy się jedynie napisać dobry materiał”

Jakiś czas temu recenzowałem trzeci album – Mindless Mass – stołecznego SPHERE. Zespół jest właśnie w trakcie drugiej części trasy promocyjnej najnowszego krążka, jednak postanowiłem zadać im kilka pytań. O samej trasie, albumie, a także kilku innych sprawach opowiedzieli mi basista
i gitarzysta grupy – Beton i Diego.

 

Trzeci album, 13 lat działalności. Czy o Sphere można już mówić jak o rozpoznawalnej nazwie
w death metalowym otoczeniu czy jeszcze jednak jest to jeden z wielu zespołów na naszej olbrzymiej scenie?

Beton: Witaj, bardzo byśmy sobie tego życzyli aby nazwa SPHERE była na ustach chociażby co 2-giej osoby słuchającej ekstremalnej muzyki. Wtedy można byłoby śmiało mówić że jesteśmy rozpoznawalnym zespołem. Oczywiście jest sporo ludzi, którzy znają naszą twórczość ale jest też dużo takich, którzy dopiero nas poznają.

Diego: Trudno powiedzieć, wydaje się, że nie nam to oceniać ale pozytywnie nastraja nas sam fakt, że przyjeżdżając na miejsce koncertu możemy zobaczyć już pod klubem ludzi w koszulkach z naszym logo. Ponadto poprawiająca się frekwencja na koncertach oraz pozytywne recenzje też wskazują nam, że idzie to w dobrą stronę.

Wasz najnowszy krążek „Mindless Mass” to naprawdę porządny materiał i szczerze przyznaję, że można go postawić na równi z faworytami na tytuł najlepszych death metalowych płyt w roku 2015. Album tworzy swego rodzaju niewielki koncept wokół (jak przypuszczam) zapatrzonej i pozbawionej jakiegokolwiek obiektywizmu „ciemnej, religijnej masy”, dlatego jestem ciekaw czy sam pomysł zrodził się na zasadzie burzy mózgów czy ktoś z was przyszedł i powiedział: „ok zrobimy to tak”.

Diego: Miło słyszeć takie słowa, to jedynie napędza do dalszego działania. Cóż, jeśli chodzi o sam koncept to widać go głównie w warstwie tekstowej, która opiera się na opisywaniu tych najgorszych rzeczy, które nas otaczają. Chodzi tu między innymi o zakłamanie i ludzką fałszywość, w kwestii tekstów mieliśmy zdecydowanie podobne wizje
z Dawidem i myślę, że dlatego też udało się stworzyć pewnego rodzaju koncept. W każdym razie sam tytuł „Mindless Mass” można rozumieć na wiele sposobów – czy to jak wspomniałeś ciemną masę (niekoniecznie tą religijną, ale i również) lub też, choć może dziwnie to zabrzmi „bezmyślną mszę”, ot taka gra słów. Sam pomysł na nazwę zrodził się kiedyś podczas mojej rozmowy z Thornem natomiast później wszystko poleciało lawinowo – teksty, które wpasowały się w temat, nowe teksty oraz dopełniające konceptu wstawki (intro, outro) które były z kolei pomysłem Dawida. Co do samej muzyki natomiast to mi przede wszystkim chodziło o zróżnicowanie, nie chciałem tworzyć kawałków, które byłyby podobne do siebie, chciałem by każdy miał jakiś element charakterystyczny i to
w pewnym sensie też dopełnia konceptu z uwagi na różnorodność tekstów – w teorii zbliżona tematyka ale jednak różne obszary. I takim sposobem powstał „Mindless Mass”.

Nie wydaje wam się, że ostatnio bardzo często na naszej scenie pojawiają się albumy skupiające się na pewnym głębszym przesłaniu i tworzeniu „podniosłej otoczki” wielkich wydawnictw? Oczywiście nie zarzucam tutaj niczego żadnej z płyt, ale niech za przykład posłużą ostatnie albumy Behemoth, Hate, Decapitated czy nadchodzące wydawnictwo Lost Soul. Czy Waszym zdaniem polska muzyka metalowa przekonała się do innego podejścia do muzyki i jej komponowania ? Zamiast tworzenia zestawu piosenek, które mogą dobrze zabrzmieć na koncercie?

Beton: Nie wiem jak to działa w innych zespołach. W SPHERE skupiamy się na pisaniu takiej muzyki, która zabrzmi mocno, a na żywo skopie nie jedno dupsko. Musi być szybko i intensywnie, ale, muszą być także bujane momenty oraz monumentalne zwolnienia, które publika uwielbia.

Diego: Być może faktycznie niektóre kapele zaczęły iść w tą stronę, byle by tylko sama muzyka nie traciła na tym bo żaden choćby na prawdę zajebisty koncept nie nadrobi gdy ta płaszczyzna leży. Biorąc jako przykład Behemotha o którym wspomniałeś to jest to nazwa na tyle duża, że może sobie już pozwolić na teatr na scenie co idealnie odzwierciedla ich muzykę, która niewątpliwie jest majestatyczna – i jest to zajebiste, tego chyba ludzie oczekują i to się dobrze przyjmuje. Tak czy owak, widzę też, że za dużo innych kapel próbuje realizować dokładnie taki sam koncept i robi się to wtórne i sztuczne… z miejsca są porównywani do Behemoth. Osobiście uważam, że momentami przesadza się z tą pompatycznością i chciałbym zobaczyć jak jakiś band realizuje budowanie otoczki
w nieco inny – właśnie mniej podniosły sposób.

Jak przebiegała praca nad samym albumem? ? Jesteście zadowoleni z Sound Division Studio i efektów działalności Heinricha?

Beton: Staraliśmy się aby całość mieć ograną jeszcze przed rozpoczęciem sesji nagraniowej, tak się niestety nie stało i kilka numerów usłyszeliśmy dopiero w całości po ich zarejestrowaniu. Filip to profesjonalista. Posiada niezwykłe umiejętności i ogromną wiedzę. On wiedział od samego początku czego będziemy oczekiwać i stanął na wysokości zadania.

Diego: No i do tego to jest zajebisty gość, praca z nim przebiegała mega sprawnie i przyjemnie także w kwestii tego wyboru nie mam wątpliwości, że podjęliśmy najlepszą decyzję. Praca nad muzyką przebiegała na kilku płaszczyznach, muzykę pisaliśmy głównie w domach i potem przesyłaliśmy do siebie by każdy mógł zaaranżować swoje partie, to co zdążyliśmy – ogrywaliśmy na próbach, natomiast resztę realizowaliśmy po części „na gorąco”
w studio, dlatego niektóre kawałki w pełnej obsadzie usłyszeliśmy dopiero po skończeniu pracy w studio.

Niewątpliwie podczas słuchania moją uwagę przykuła końcowa zagrywka w stylu Meshuggah lub Gojira. Mowa o utworze „I Am The Cross”. Mały ukłon w stronę techniczno-progresywnych klimatów czy jednak zamierzone dopełnienie całości płyty?

Beton: Nie zamierzone, ale wyszło fajnie. Pomysłodawcą numeru zamykającego płytę jest Dawid, a motyw przewija się w jednym z utworów którym jest „Manifesto”.

Diego: Trochę za długie według mnie, hehe. Ale cały koncept tego jak płyta wygląda od strony wstawek to pomysł Dawida i robi to robotę, mnie się podoba. A co do inspiracji to Meshuggah zdecydowanie leży wśród moich faworytów, jednak koniec końców wyszło tak, że ósma struna zabrzmiała tylko w tym utworze. Niewykluczone, że następny album będzie bardziej obfitował w tego typu riffy.

Drugą kompozycją, która wpadła mi w ucho od pierwszego usłyszenia jest „Spring Lullaby”. Podejrzewam, że utwór musi brzmieć naprawdę dobrze na żywo. Czy zwolnienia i ten cały bujający rytm były zaplanowane czy jednak dziełem przypadku?

Beton: Cały numer był zaplanowany od początku do końca, wiedzieliśmy jak ma brzmieć i jaki efekt chcemy osiągnąć. Staraliśmy się by środek ze zwolnieniem był bujający, by nakręcał tę maszynę i nie zwalniał. Moim zdaniem jest to jeden z lepszych numerów na płycie.

Najnowszy krążek to jednak 100% klasycznego death metalu, który na myśl od razu przywołuje mi amerykańską scenę – Incantation, Deicide, Immolation czy nawet Vital Remains. Mimo to całość posiada swój własny klimat i charakterystyczny polski styl grania. Cieszycie się z porównań do tak wielkich gwiazd czy jesteście już nimi znudzeni?

Beton: Takie porównania są zawsze miłe. Do tego w sumie się dąży by być utożsamianym lub porównywanym
z najlepszymi.

Diego: Dokładnie, to bardzo duży komplement i bez wątpienia bardzo cieszą. Choć nie ukrywam, że z kapel które wymieniłeś jedyne które mnie w jakikolwiek sposób inspirowały przy pisaniu materiału na album to Vital Remains oraz Immolation. Efekt oldschoolowości nie był zamierzony, staraliśmy się jedynie napisać dobry materiał, który nam samym by się również podobał a efekt końcowy budzi różne skojarzenia u wielu osób.

Na albumie pojawił się gościnnie Jacek Hiro z grupy Sceptic czy Virgin Snatch. Jak doszło do nawiązania współpracy i czy waszym zdaniem Hiro na długo zagrzeje miejsce gitarzysty grupy Kat & Roman Kostrzewski?

Beton: W sumie pomysł by zaprosić Jacka na płytę wyszedł ode mnie. Mieliśmy małe problemy podczas nagrania, gitarzysta który miał nagrać gościnnie solo doznał urazu ręki. Zaczęło się medytowanie co teraz, było kilka pomysłów aż padło hasło „dzwonimy do Jacka”. Tutaj wielkie ukłony w jego stronę za pomoc oraz za „powiew świeżości” który dodał do naszego albumu. Co do zespołu KAT to mam nadzieję, że będziemy Jacka w tym zacnym gronie oglądać długie lata 😉

Diego: Nie przepadam za Kat, w zasadzie to nie mój klimat ale jedno czego jestem niemal pewien, to to, że mają zawodowego muzyka na pokładzie i wydaje mi się, że trudno o lepszego muzyka także jeśli wiedzą co dobre – będą się go trzymać.

sphere

Dużo materiału zostało z sesji nagraniowej „Mindless Mass” ? Ostatnio czytałem, że Kerry King ma sporo muzyki po „Repentless” i ma już materiał na kolejny album. Czy Sphere również może poszczycić się nadmiarem muzyki i uraczy nas jakimś kolekcjonerskim wydawnictwem?

Beton: Niestety nic nie zostało. Nagraliśmy wszystko co w tamtym czasie mieliśmy w głowie. Jasne, że pomysłów jest mnóstwo lecz niektóre nie były odpowiednie do tego co już zarejestrowaliśmy. Na razie nie mamy w planach żadnego kolekcjonerskiego wydawnictwa.

Kto jest autorem okładki na najnowszej płycie? To wasza wizja oprawy graficznej nagranych dźwięków czy jednak punkt widzenia grafika?

Diego: Autorem jest Perversor i całkowitym przypadkiem było to, że miał on akurat gotowy projekt który idealnie wpasował się w nazwę i koncept, który wymyśliliśmy.

Rok temu minęło dziesięciolecie wydania waszego demo „Spiritual Dope”. Planowaliście jakieś ponowne wydanie tego materiału czy to jednak zamknięty i niewarty przypomnienia etap waszej kariery? A może jednak wznowienie debiutu w 2017 i okolicznościowa trasa ?

Beton: Co do debiutu to w zeszłym roku zaczęliśmy ponownie grać na koncertach tytułowy numer z demówki „Spiritual Dope”. Nie wykluczone, że w przyszłości pokusimy się o jego ponowne zarejestrowanie. Raczej nie będziemy odgrzewać kotletów i ponownie nagrywać całości. Nasza muzyka ewoluowała i powinniśmy się skupić na przeskoczeniu poprzeczki postawionej na „Mindless Mass”.

Skoro o trasie mowa, to warto wspomnieć, że jesteście po pierwszych koncertach w ramach „Mindless Mass Nights Autumn Campaign 2015”, która obejmuje osiem polskich miast. Jak wrażenia i frekwencja? Czy obecna coraz bardziej weekendowa forma metalowych tras wynika z braku zainteresowania czy oszczędności czasu bądź pieniędzy? Jak oceniacie dotychczasowe koncerty promocyjne najnowszego albumu w ramach tegorocznej trasy?

Diego: Nie no, nie będzie tylko ośmiomiastowa, cały czas dochodzą nowe daty – już w tej chwili jest 10 sztuk, dochodzą cały czas następne. Weekendowa forma wydaje się jedyną słuszną z wielu powodów. Jak większość kapel w Polsce nie jesteśmy w stanie pozwolić sobie na koncertowanie ciągłe, z uwagi na zobowiązania rodzinne, pracę, studia etc. Ponadto ludzie chętniej przychodzą na koncerty w weekendy. Jak na razie nie jest najgorzej, choć zdecydowanie zawsze może być lepiej; liczymy na to, że gdy płyta już dobrze się przyjmie, więcej ludzi będzie ściągać na nasze koncerty których planujemy zagrać całkiem sporo. Oczywiście wszystkie daty na bieżąco są podawane na naszym facebook’u.

sphere live

Trasę zorganizowała Deformeathing Production, która również wydała wasz najnowszy album. Czy jesteście zadowoleni ze współpracy ? Warto też wspomnieć, że każdy z dotychczasowych krążków wypuszczaliście przez innego wydawcę. Macie problem ze znalezieniem najbardziej korzystnej oferty czy to jeszcze nie ten moment by wiązać się z kimś na dłużej? Istnieje szansa na zagraniczną edycję trasy?

Diego: Nie, koncerty akurat organizujemy sami, zaczęliśmy to zanim ugadaliśmy się z Deformeathing.
Jak na razie współpraca przebiega bardzo fajnie. Wydawcą poprzedniego krążka było Masterful Records które było wytwórnią naszego ex-wokalisty Andrzeja Papieża, w zasadzie stworzone celem wydania Homo Hereticus. Andrzej z tego co mi się wydaje później wydał chyba jeszcze jeden album ale ostatecznie zawiesił działalność Masterful. Co do znalezienia naprawdę korzystnej oferty to zdecydowanie nie jest to zadanie łatwe. Czas pokaże jak będzie wyglądała sprawa zagranicznych podbojów ale i tu jesteśmy dobrej myśli, choć wolimy póki co nie zapeszać.

Diego udzielasz się również w zespole Mastabah, natomiast Ty Beton wstępujesz również w Neuroni, Mesmerized i Anticipate. Czy granie w Sphere w jakikolwiek sposób wpływa na pozostałe projekty? Stosujecie hierarchię wśród swoich zespołów, czy staracie się każdemu poświęcić tyle samo zaangażowania?

Beton: Staram się wszystko pogodzić, ustawiać próby i koncerty tak aby nic ze sobą nie kolidowało. Robię to przez większość swojego życia, doszedłem już więc do perfekcji i jak na razie wszystko się udaje. Każdy z zespołów, które wymieniłeś to oddzielny byt i granie w SPHERE w żaden sposób nie wpływa na inne moje projektu. Ponadto na horyzoncie oprócz kapel które wymieniłeś niedługo mogą pojawić się kolejne.

Diego: Mastabah obecnie skupiało się na wydaniu „I Hate You” za granicą więc nie mogę powiedzieć by jakoś mocno mnie obciążało, nie jesteśmy obecnie aktywni koncertowo. Jestem najnowszym członkiem zespołu więc też nie zdążyłem w jego szeregach wiele zadziałać także jak najbardziej póki co priorytetem jest dla mnie mój plac zabaw czyli Sphere. Nie mniej jednak nie stosuję hierarchii, nie wchodzę w coś czemu nie mógłbym się dostatecznie poświęcić a każdy zespół w który jestem zamieszany staram się traktować jednakowo ważnie.
No i fakt, jest jeszcze kilka planów na horyzoncie ale aby nie zapeszać polecimy jedynie czuwać, jak przyjdzie co do czego – będziemy informowali o naszych kolejnych poczynaniach.

Nie myśleliście nad zorganizowaniem jakiejś wspólnej trasy skoro macie niejako do tego „współpartnerów” czyli inne zespoły, w których gracie? Minimalizacja kosztów i podwójna promocja.

Diego: W obecnej chwili w przypadku Mastabah będzie to trudne, z uwagi na – jak już wspomniałem – inne priorytety obecnie, oraz zmiany w składzie, jak wiadomo, Thorn z przyczyn czasowych musiał zrezygnować z gry
w Mastabah i obecnie rolę bębniarza obejmie ktoś inny, jednak nie jest to jeszcze sprawa na tyle stabilna by Mastabah mogło ruszyć na podbój sceny. Nie mniej jednak jest to dobry pomysł i jak tylko będziemy gotowi to może coś z tego wyjść, myśleliśmy już o tym.

Na waszym profilu FB zauważyłem nowy merch – staracie się podtrzymać tradycję sceny czy jednak warto wysilić się nad wypuszczeniem fajnego ciuchu dla fanów?

Beton: Dokładnie od początku trasy wozimy ze sobą nowy merch z którym zawsze się rozstawiamy. Można oczywiście kupić nasze koszulki, płyty, przypinki itp. Merch jest częścią widowiska z którym przyjeżdżamy, bo nie samą muzyką człowiek żyje. Projekty i wykonanie są w 100% zespołowe. Jeśli komuś spodoba się nasze przesłanie ze sceny wtedy zapraszamy na małe zakupy na nasze stoisko. Każdy szanujący się zespół powinien się reklamować a najlepszą reklamą jest fakt że ludzie ubierają się w coś z czym się chcą utożsamić. W tym wypadku w koszulki z „Mindless Mass” .

Gdybyście mieli wskazać trzy najlepsze płyty (z kraju i zagranicy), które do tej pory słyszeliście to na pewno wymienilibyście:

Beton: SepticFlesh „Titan”, Obscura „Omnivium”, Fallujah „The Flesh Prevails”, Antigama „The Insolent”, Vader„De Profundis”, Non Opus Dei „Eternal Circle”.

Diego: ograniczająć się do metalu to będzie to Soreption „Deterioration of Minds”; Through the Eyes of The Dead „Malice”; Necrophagist „Epitaph”. A z naszego pięknego kraju Decapitated „Organic Hallucinosis”; Masachist „Death March Fury”; Antigama „Meteor”.

Największe muzyczne rozczarowanie z tegorocznych płyt to:

Beton: Beyond Creation„Earthborn Evolution”. Troszeczkę chłopaki jak dla mnie przekombinowali tą płytę, poprzednia wgniotła mnie w fotel. Z tą nową mam straszny problem, a szkoda.

Na sam koniec kilka słów do czytelników i darmowa reklama własnego zespołu, także proszę mądrze korzystać z liczby znaków.

Beton: Wpadajcie na nasze koncerty, na piwko i pogaduchy.

Diego: Chyba pójdę w ślady Betona – więc jak już powiedział – zapraszamy na koncerty na wspólne biesiadowanie.

(Visited 1 times, 1 visits today)

Tagi: , , , , , , , , , , .