Japoński Boris nie przestaje celebrować swoich 25. lat istnienia. Zaczęli bardzo dobrym albumem Dear w 2017 roku, pod koniec marca 2018 roku w cyfrowej dystrybucji ukazał się koncertowy album Eternity, a tu już serwują nam nowe EP o tytule Phenomenons Drive. Zawsze na wydawnictwa tego tria czekam z niecierpliwością, bo nie wiadomo czego się można spodziewać po ich muzyce – i również tym razem zostałem zaskoczony.

EP składa się z trzech numerów. Pierwszy z nich to utwór tytułowy, który można było wcześniej odsłuchać na wspomnianej koncertówce Eternity. Prawie piętnastominutowa podróż w świat psychodelii i długich niskich dźwięków od razu mnie zachwyciła. Można pomyśleć – no co w tym nowego, skoro gros utworów od nich jest w takim stylu? Owszem, lecz tutaj przez użycie ogromnej ilości pogłosów odczuwalny jest taki śniący, oniryczny wręcz klimat, do którego wcześniej zbliżali się za sprawą albumu Flood czy Feedbacker, ale nie był tak wciągający. Kolejny utwór to Sanpo, cover japońskiego składu Katsurei, który od 1987 gra psychodeliczny rock. Bardzo intrygujący numer, gdzie jest sporo używania mostka tremolo, co nadaje utworowi melancholijnego wydźwięku. Warto też zaznaczyć, że to jedyny utwór, gdzie możemy usłyszeć perkusję Atsuo, która wchodzi gdzieś w połowie numeru, wybijając monotonny rytm do płaczliwej solówki Waty. Na sam koniec mamy trwający niecałe cztery minuty Sensitizer, gdzie zespół serwuje kilka dźwięków strasznie rozmytych z ogromną ilością pogłosów, co robi wrażenie jakby grał w zaświatach.

Niestety Phenomenons Drive to nie jest materiał dla każdego. Jeśli ktoś nie przepada za tak eksperymentalną muzyką, to myślę, że po jednokrotnym przesłuchaniu już do niej nie wróci. Za dużo tu zabawy z dźwiękiem i kreowania atmosfery niż konkretnego grania. Muzyka tylko dla zatwardziałych fanów, a musi być ich całkiem sporo, bo w momencie pisania tej recenzji trwa preorder na to EP na winylu, który mimo iż dostępny tylko i wyłącznie w Japonii – został już wyprzedany.

Ocena: 6/10