Nie znoszę djentu, deathcore’a i całej tej reszty nowoczesnych dziwactw, które czerpiąc z metalowej stylistyki z metalem nie mają zbyt wiele wspólnego. Dlatego miałem poważne obawy co do najnowszej propozycji Humavoid. Zaciekawiła mnie jednak formuła (kwintet z kobietą na froncie) i sposób w jaki zespół podchodzi do promowania swojego materiału (dobre materiały prasowe, gustowna przesyłka itp itd). W tym wymiarze wiele zespołów, które próbują się przebić powinno się od Finów uczyć. Najważniejsza jednak zawsze i tak jest sama muzyka, której pozwolę się poświęcić kilka zdań.

Glass to zaledwie 3 numery utrzymane w średnich tempach. Całość zamyka się w zaledwie 16 minutach. To niewiele. Być może są to numery, które spadły z ich debiutanckiego pełnograja Fast Forward z 2014 roku… A może nie? Na pewno całośc brzmi bardzo soczyście i jest dobrze wyprodukowana. Tytułowa kompozycja, która cieszy się sporą popularnoscią w sieci nieco odstaje od pozostałych dwóch numerów, ale całościowo ta EP-ka jest raczej spójna. Trochę w tych numerach nie słychać tego fusion i dużej „złożoności” o której zespół pisze w materiałach prasowych. Myslę, że jest tutaj bardzo otwarte podejście ale nie powiedziałbym, że jest tu coś odkrywczego. Za Humavoid stoi Niko Kalliojärvi znany ze swoich występów w Amoral. To doświadczony muzyk, któremu nie obce są progresywne poszukiwania. Na Humavoid jednak mam wrażenie, że często jest bardzo zachowawczy przez co całościowo nie ma tego „pierdolnięcia”. Jego growle są mięsiste i ładnie kontrastują z czystymi partiami, które są domeną Suvimarji Halmetoji odpowiedzialnej również za klawisze. Wokalistka stanowi mocny punkt zespołu i radzi sobie z mikrofonem całkiem dobrze. Gdyby jeszcze te growle należały do niej to byłbym zachwycony. Pozostali muzycy grają solidnie ale nie wyróżniają się pozostając w tle.

Werdykt? Jest dobrze, ale to jeszcze nie jest materiał, którym można rzucić świat na kolana. Niby wszystko się zgadza, ale nie ma tego czegoś co sprawiłoby, że Humavoid przebiłoby się do szerszego grona odbiorców na czym najwyraźniej zespołowi zależy. Dlatego szkolna, mocna trójka jest tu chyba adekwatną oceną. Fani deathcore’a mogą dodać sobie „+”.

Ocena: 6/10