Saor – „Forgotten Paths” (2019)

Niesamowite jak czas szybko ucieka. Mam wrażenie, że jeszcze niedawno rozkoszowałam się dźwiękami poprzednika nowego materiału Saor, a tymczasem mięły już 3 lata. Andy Marshall w lutym tego roku kolejny raz uraczył nas porcją dźwięków inspirowanych północną Szkocją. Forgotten Paths, które ukazało się dzięki Avantgarde Music, ponownie przenosi nas w idylliczny klimat.

Saor wyrobił sobie pewną charakterystykę brzmienia swojej muzyki, której główną osią a zarazem kluczem do sukcesu jest przede wszystkim melodyjność tworzona za pomocą folkowych, celtyckich naleciałości. To ona stanowi element rozpoznawalny dla twórczości artysty. Nie inaczej jest na Forgotten Paths. Muzyk trzyma się sprawdzonych patentów z poprzednich wydawnictw, które rozbudowuje i szlifuje. Z jednej strony można by się czepiać, że nie ma tutaj powiewu świeżości, ale z drugiej czasem drastyczne zmiany nie wnoszą niczego dobrego.

Bardzo przypadł mi do gustu utwór promujący krążek Bròn z żeńskim wokalem w wykonaniu Sophie Rogers. Nie przypominam sobie, żeby we wcześniejszym dorobku Saor stworzył podobne połączenie, które nadaje takiej lekkości i niezwykłej przystępności w odbiorze danej kompozycji. Linia wokalna Sophie świetnie wpasowuje się w celtycki zamysł materiału. Z kolei w numerze tytułowym możemy przysłuchiwać się płynącym wokalizom Neige’a z Alcest, które podbijają nostalgiczny charakter muzyki. Trochę do życzenia pozostawiają krzyki samego Andy’ego, które mogłyby zostać nieco bardziej wyeksponowane i zmiksowane, aby nie zlewały się w jedną całość z gitarowymi riffami.

Podobnie jak na Guardians, wszystkie teksty zostały zapożyczone z dorobku szkockich poetów, tym razem Neila Munro oraz Williama Rentona. To pokazuje jak silnym fundamentem twórczości Saor jest dziedzictwo kulturowe tamtejszego regionu.

Choć słuchacz otrzymuje trzy ponad dziesięciominutowe numery i czterominutowy instrumentalny epilog Exile z gościnnym udziałem Gloryi Lyr, to Forgotten Paths nie dłuży się ani przez sekundę. Liczne zmiany nastrojów, tempa i melodii sprawiają, że płyta przemija tak niezauważenie jak trzy lata pomiędzy Guardians a nowym materiałem Saor.

Ubolewam, że nie zdążyłam na cały występ Andy’ego Marshalla podczas tegorocznego Brutal Assault, a lejący z nieba deszcz skutecznie rozpraszał mnie, abym mogła w pełni wczuć się w klimat materiału na żywo. Mam nadzieję, że jeszcze będzie okazja do nadrobienia tego momentu, tym bardziej że Saor wstąpił do stajni Season of Mist.

Najnowszy krążek szkockiego muzyka jest mocnym punktem w jego dyskografii. Choć nie możemy spodziewać się rewolucji, to jeżeli jesteście przywiązani do klimatu, jaki buduje artysta – bez obaw możecie sięgnąć po ten album. Nie zawiodą się także ci, którzy po prostu lubią melodyjny folk black, czy atmospheric black. Forgotten Paths nie zostanie szybko zapomniane.

Ocena: 7/10

Saor na Facebooku

Marta (Kometa)
Latest posts by Marta (Kometa) (see all)
(Visited 7 times, 1 visits today)

Tagi: , , , , , , , , , , .