Veritas to istniejąca od 2012 roku kapela pochodząca z Kansas City. Mimo iż zespół egzystuje już siedem lat, to omawiana „czwóreczka”, wydana niezależnie, jest pierwszym wydawnictwem w karierze tej ekipy. Można tylko dywagować, czy winę za tę sytuację ponoszą względy finansowe, czy może chłopaki woleli poświęcić więcej czasu na popracowanie nad swym warsztatem i doszlifowanie utworów. Zresztą, czy to takie ważne. Grunt, że wreszcie doczekali się pierwszego mini-albumu.

W odmętach internetu wyczytać można, iż grają „progressive heavy/ power metal” (w domyśle zapewne tak zwany US power metal). Z doświadczenia jednak wiem, że czasem to, co jest napisane w materiałach promocyjnych dołączanych do płyt znacznie odbiega od rzeczywistości. Sprawdźmy zatem, co Veritas rzeczywiście ma nam do zaoferowania.

Pierwszy z czterech utworów nosi tytuł Masquerede. Od pierwszych minut atakuje nas drażniącym riffem, troszeczkę mogącym się kojarzyć z niektórymi utworami Queensryche, zaś jego progresywna konstrukcja może przywodzić na myśl twórczość Fates Warning. Na tle reszty intrygująco wypada bardzo melodyjny refren. Jest to także najdłuższy utwór na tej EPce.

Utwór numer dwa to Morbid Stale. Jest nieco ostrzej niż w pierwszym kawałku, bliżej tu zdecydowanie do klasycznego heavy metalu, jednakże progresywny charakter stylu Veritas został tu jak najbardziej zachowany.

Trójeczka to piosenka o tytule nomen omen… Fates Warning (tytuł chyba nie jest przypadkowy). Utwór dość wolny, nieco wręcz posępny i niepokojący. Można tu usłyszeć pewne nawiązania do twórczości Crimson Glory. Zwłaszcza w niezwykłej, przeciągłej solówce, która jest jednym z jaśniejszych punktów Veritas.

Całość zamyka kawałek Starlight posiadający lekko thrashowe naleciałości. Więcej, słychać tu Metallikę z okresu …And Justice For All. Przynajmniej w zwrotce.

Ten mini-album jest tak naprawdę tylko drobną zajawką możliwości Veritas. Chętnie posłucham ich pełnej płyty. Jestem przekonany, że jeśli pójdą za ciosem, jeszcze nie raz nas zaskoczą.

Ocena: 6,5/10