Dziś na warsztacie znalazł się 1426 francusko-kanadyjskiej formacji Nightshade. Kapela istnieje od 2007 roku, jednak dopiero teraz w pełni rozwinęła skrzydła. Za brzmienie albumu, którego premiera zaplanowana jest na luty 2018, odpowiada Marked Man Records.

Nightshade doskonale miesza gatunki deathcore i metalcore, co słychać wyraźnie przez całą długość krążka. Zaczynamy od tytułowego 1426 i delikatnego gitarowego motywu granego czysto, bez przesterów, który już kilka sekund później nabiera mocy i z pełnym impetem uderza szybkimi riffami, tak charakterystycznymi dla gatunku. Save It For The Depths to kawałek, który doskonale definiuje całą resztę albumu. Aż kipi od agresji, nie tracąc przy tym melodyjności. W Inclusive jest podobnie, choć ten z kolei brzmi o wiele ciężej, przy okazji zachwyca swoją surowością. Trzeci utwór na krążku, Purpose również jest bardzo dobrym momentem i chyba najbardziej wkręca się w głowę, nie licząc singlowego Brothers In Arms, który promuje cały album. Phalaenopsis znów zwalnia tempo, co pozwala fajnie wybrzmieć czystym wokalom, których osobiście w tego typu muzyce nie lubię, ale ich partia jest tutaj najlepszą na całej płycie. Ruins oraz Snake In The Grass to kolejne kawałki przepełnione core’ową siłą, dodatkowo ten drugi ma być kolejnym singlem kapeli, a co ciekawe klip do niego ma być utrzymany w stylistyce anime. Ostre brzmienie tego utworu podkreślają brutalne i dzikie wokale. Moonchild to ostatni kawałek z krążka i doskonale oddaje atmosferę kończącego się albumu. Na liście został jeszcze Aokigahara, który w fantastyczny sposób wieńczy całość świetnego 1426.

Ostatni, dobry metalcore, jaki słyszałem, to All Our Gods Have Abandoned Us w wykonywaniu Architects i myślałem, że w tym gatunku nic nie zaskoczy mnie równie pozytywnie. Muszę przyznać, myliłem się. Najnowszy album Nightshade jest pełen obowiązkowych breakdownów i perkusyjnych blastów, można go więc śmiało polecić każdemu, kto w death/metal core’owych dźwiękach (i nie tylko!) się lubuje.

Ocena: 8/10