Nadir – „The Sixth Exctinction” (2017)

Trochę zwlekałem z zabraniem się za szóstą płytę węgierskiego Nadir pt. The Sixth Extinction, która ukazała się w grudniu 2017 roku pod szyldem węgierskiej NGC Prod przy współpracy z ukraińską GrimmDistribution. Powodów było kilka – brak czasu, weny twórczej, a także kategoria, do jakiej zaliczany jest sam zespół w Metal Archives – death metal/deathcore. I tak jak pierwszy człon mi całkowicie pasuje, tak deathcore niekoniecznie. Postanowiłem jednak dać szansę naszym bratankom do bitki i do szklanki.

Moje obiekcje zostały rozwiane praktycznie od pierwszych sekund, a już przy drugim utworze byłem pewien, że dobrze postąpiłem. Przede wszystkim płyta podeszła mi muzycznie. Okazało się, że akurat na tym albumie deathcore’u jest jak na lekarstwo i dominują raczej powolne tempa i zwaliste gitarowe riffy, chociaż zdarzają się tez szybsze fragmenty, jak na przykład w Ice Age in the Immediate Future Pt. III: A Matter of Survival. Pomimo tego niespiesznego tempa, nie można odmówić muzyce Nadir brutalności, a to za sprawą nie tylko miażdżącego brzemienia i rytmicznie wbijającej w podłoże perkusji, ale także wściekle ryczących wokali. Nie zabrakło miejsca również na bardziej stonowane dźwięki. Agresywne wokale przełamywane są momentami przez chwytliwe chóralne przyśpiewy, a w masywnych riffach można wyłapać emocjonalne melodie, dopełniane rzewnymi, chwytającymi za serce solówkami. To, co w moim przypadku stanowi swoistą wisienkę na torcie, to fakt, że The Sixth Extinction jest albumem koncepcyjnym, powiązanym z poprzednim wydawnictwem Ventum iam ad finem est, między innymi kończącym go utworem zatytułowanym The Sixth Extinction. Płyty te łączy jednak przede wszystkim tematyka tekstów, która dotyczy degradacji środowiska naturalnego, wynikająca z takich działań człowieka jak zaśmiecanie oceanów (The Debris Archilepago), polowania doprowadzające do wyginięcia gatunków, wycinanie lasów, osuszanie terenów bagiennych (Fragmented) czy brutalna ingerencja w ekosystemy (Human Predator). The działania prowadzą nas do tytułowego szóstego wymarcia, którego apogeum będzie nowa epoka lodowcowa (trylogia Ice Age in Immediate Future, inspirowana sztuką węgierskiego autora Imre Madácha (1823-64) Tragedia człowieka). Album zamyka Les Ruins, klimatyczna, przejmująca kompozycja z francuskim tekstem opartym na pracy Les ruines, ou Méditations sur les révolutions des empires (Rozwaliny, czyli uwagi nad Rewolucyami narodów), której autorem jest francuski filozof Constantin François de Chaseboeuf de Volney.

Miło jest tak niespodziewanie trafić na grupę z gatunku death/doom czy też doomcore, jak swoją twórczość określają Węgrzy, która skupia się na aktualnych problemach i bez zbędnego owijania w bawełnę i zabaw metaforami stara się zwrócić  uwagę w kierunku dbania o naszą planetę. Warto zapoznać się z The Sixth Extinction, a także z poprzednimi dokonaniami Nadir. Na pewno nie będzie to czas stracony, szczególnie dla fanów takich grup jak Bolt Thrower, Crowbar, Merauder czy Gorefest.

Oficjalna strona: http://www.nadir-official.com/

Ocena 7,5/10

 

Łukasz
(Visited 1 times, 1 visits today)

Tagi: , , , , , , , , , , .